บทที่ 202 พิธีร่วมหอ (๒)

“อื้อ” เฉินหว่านอิ๋งร้องในลำคอ ตอนนี้นางรู้สึกว่าตนเองกำลังจะขาดอากาศหายใจ ทั้งจิตวิญญาณและลมหายใจที่พยายามต่อต้านกำลังถูกพิษเสน่หาของอีกฝ่ายล่อลวงอีกครั้ง แต่สุดท้ายแล้วนางกลับต่อต้านไม่ไหว เรียวลิ้นเล็กถูกเรียวลิ้นสากที่สอดแทรกเข้ามาควานหาความหวานฉ่ำกำลัง

ถูกเกี่ยวกระหวัดหลอมละลายด้วยเพลิงเสน่หา ส...